نسخهٔ صوتی: وقتی فیلسوف ها هوس رمان نویسی می کنند

ساخت وبلاگ

استر لسلی ترجمۀ: مینا قاجارگر مرجع: Guardian بعضی ها می گویند خواندن کتاب ِ فلسفیْ کار هرکسی نیست. بسیاری از این کتاب ها برای خوانندۀ معمولی متن هایی است با مضامین انتزاعی و واژه های پرطمقراق، حال آنکه خیلی از متفکران، از مارکس گرفته تا آدورنو، برای بیان و شرح ایده های فلسفی خود، از تکنیک های تخیل و خلاقیت در رمان و داستان بهره گرفته اند و آثار درخشانی خلق کرده اند. بسیاری از کتاب ها، مثل «پدیدارشناسی روح» هگل و «چنین گفت زرتشت» نیچه، که شنیدن نام آن ها هم ترسناک است، در واقع رمان هایی فلسفی هستند. تخمین زمان مطالعه : ۱ دقیقه

آنچه در این نوبت گوش می کنید نسخهٔ صوتی نوشتاری است از استر لسلی که پیش از این با عنوانِ «وقتی فیلسوف ها هوس رمان نویسی می کنند» ، منتشر شده است. فلسفه معمولاً خشک و بی روح است و بیش از آنکه با هنر سروکار داشته باشد با ریاضیات دمخور است. اما برخی از فلسفه ها، در رابطه با زبان، شیطنت یا حساسیت شاعرانه نشان می دهند. اثر بزرگ هگل، «پدیدارشناسی روح»، را می توان به عنوان رمانی مطالعه کرد که در آن شخصیت ها، یعنی ارواح تجسدیافته، در جهان و تاریخ گام به گام به پیش می روند. مترجم فرانسویِ این کتاب، ژان هیپولیت، آن را «رمانی فلسفی» نامیده است. نیچه نویسنده ای صاحب سبک بود و «چنین گفت زرتشتِ» او اغلب در فهرست برترین رمان های فیلسوفان قرار می گیرد. این رمان یک قهرمان و یک پی رنگ دارد و چیزی شبیه به رمان های تربیتی است که در آن ها معلم، قهرمان تراژدی، از طریق شکست هایش در زندگی درس هایی به شاگردانش می آموزد. فایل صوتی نوشتار «وقتی فیلسوف ها هوس رمان نویسی می کنند» را گوش کنید.

...
نویسنده : مهدی امینی بازدید : 450 تاريخ : سه شنبه 6 تير 1396 ساعت: 12:41